Eind jaren 1970, in navolging van de ‘Brancusiaanse revolutie’, begint Didier Vermeiren (Brussel, 1951) het vraagstuk van de sokkel centraal te stellen in zijn reflectie, door te werken aan de complexe relatie die de beeldhouwkunst heeft met haar traditionele element van presentatie. Dit was het begin van een ‘onderzoek naar de sokkel en naar het heden’, waarbij de sokkel voor Vermeiren een autonome sculpturale bestemming krijgt. Wat voor hem van belang is, is de relatie tot de vloer, tot de ruimte en tot de plaats, maar ook tot de geschiedenis van de beeldhouwkunst. Vanaf het begin is fotografie eveneens een belangrijk instrument voor zijn plastische dynamiek. Deze dubbele artistieke praktijk resulteert tot op heden in sculpturen die foto’s creëren en foto’s die sculpturen creëren.

Dit boek, naar een concept van Didier Vermeiren, begeleidt de retrospectieve Double Exposition die hij presenteert in WIELS, Brussel, van september 2022 tot januari 2023. Het bevat talrijke beelden uit zijn fotografisch archief.