Third Party Litigation Funding (TPF), ook wel simpelweg 'procesfinanciering' genoemd, is een betrekkelijk nieuw verschijnsel in Nederland. Een commercieel
gemotiveerde derde partij neemt de kosten van een gerechtelijke procedure of procedure voor alternatieve geschilbeslechting op zich, in ruil voor een financiële beloning, over het algemeen in de vorm van een percentage van de opbrengst van de vordering. TPF is dus, populair uitgedrukt, investeren in rechtszaken door commerciële partijen. Dit roept veel vragen op. Wat zijn de voor- en nadelen van TPF voor personen en ondernemingen die er gebruik van maken? Welke invloed heeft dit verschijnsel op ons rechtssysteem? Wat is precies de verhouding tussen de procesfinancier en de gefinancierde? En waar staat de advocaat in dit geheel? Third Party Litigation Funding: een korte introductie verschaft duidelijkheid over wat TPF is, welke plaats de procesfinancieringsovereenkomst inneemt in het Nederlandse rechtssysteem, hoe de huidige markt voor TPF in Nederland eruitziet en hoe die zich zou
kunnen ontwikkelen, wat de potentiële voordelen en risico's van TPF zijn en of de risico's kunnen worden ondervangen met regulering.

J.L. Luiten is werkzaam als advocaat bij BarentsKrans op de secties arbeidsrecht en cassatie.