Horecagelegenheden, winkels, openbaar vervoer, en voetbalwedstrijden zijn voorbeelden van plaatsen die voor het publiek toegankelijk zijn, maar die worden beheerd door particulieren. Mensen maken gebruik van dit type semipublieke ruimte om te recreëren, werken, elkaar te ontmoeten en reizen. Helaas is ongestoord genot van de voorzieningen in het semipublieke domein niet vanzelfsprekend en om rellen bij voetbalwedstrijden, winkeldiefstallen en agressie in het openbaar vervoer te voorkomen en te bestrijden, richten particuliere beheerders eigen sanctiestelsels in. Een bekend voorbeeld is het stadionverbod in de context van het voetbal. Om de doelmatigheid van het particuliere veiligheidsbeleid te vergroten werken de particulieren samen met de overheid.

Dit roept vragen op: hoe ver kunnen particuliere beheerders gaan om hun personeel en klanten te beschermen tegen de overlast van een ander en waar ligt hier een taak voor de overheid? Om deze vraag te beantwoorden, bevat dit boek een analyse van de verschillende juridische instrumenten die de particulieren tot hun beschikking hebben, de toepasselijkheid van grondrechten, de beschikbaarheid van adequate rechtsbescherming en de juridische toelaatbaarheid van samenwerking tussen de overheid en de particuliere beheerders.