Het Passageproces is een van de omvangrijkste en langstdurende strafzaken die ooit in Nederland is gevoerd. Een belangrijke reden voor de lange duur van het proces is de inzet van kroongetuigen. Tijdens het Passageproces is uitgebreid gediscussieerd over de betekenis van de bepalingen over de kroongetuige in het Wetboek van Strafvordering (artikel 226g tot en met artikel 226k Sv) en de Aanwijzing toezeggingen aan getuigen in strafzaken.

De in 2006 geïntroduceerde wettelijke regeling over kroongetuigen laat vragen open. In het Passageproces zijn verschillende vragen over de inzet van kroongetuigen en reikwijdte van de getuigenbeschermingsregeling beantwoord. In dit boek worden de belangrijkste lessen uit het Passageproces over de inzet van kroongetuigen op een rij gezet aan de hand van citaten uit het arrest van het Gerechtshof Amsterdam, het arrest van de Hoge Raad, het requisitoir van de advocaten-generaal bij het gerechtshof en de conclusie van de advocaat-generaal bij de Hoge Raad. De uitgewisselde argumenten bieden de lezer inzicht in de reikwijdte van de regels over de kroongetuige.