Het programma Kwaliteit en Innovatie rechtspraak (KEI) was een grootschalig digitaliserings- en automatiseringsproject waarmee de Rechtspraak en het ministerie van Veiligheid en Justitie de rechtspraak diepgravend wilden moderniseren. Voor het burgerlijk procesrecht moest KEI een digitale, eenvoudige en uniforme (voor dagvaardings- en verzoekschriftzaken gelijke) basisprocedure bewerkstelligen. Een en ander mondde uit in een verplichting om digitaal te procederen in op of na 1 september 2017 in de arrondissementen Gelderland en Midden-Nederland aanhangig gemaakte civiele handelszaken.

Hoewel de betrokken partijen enthousiast begonnen met hun plannen voor KEI-civiel (het deelgebied van KEI dat de civiele rechtsgang betrof), kijkt men anno 2021 gedesillusioneerd terug op een mislukt project waarin tevergeefs tientallen miljoenen euro’s zijn geïnvesteerd. Dit boek zoekt een antwoord op de vraag welke factoren hebben genoopt tot het stopzetten van KEI-civiel per 1 oktober 2019. Aldus biedt het niet alleen inzicht in de concrete redenen voor het falen van KEI in het burgerlijk procesrecht, maar reikt het ook handvatten aan voor beleidsmakers die zich in de toekomst voor soortgelijke moderniseringsprojecten gesteld zien.