Zou het aantrekkelijk zijn om op de maan een flink aantal zonnepanelen te plaatsen die 24 uur per dag elektriciteit gaan opwekken? Een microgolfzender kan vervolgens de opgewekte elektriciteit naar een antenne op aarde versturen. Op deze manier valt veel meer stroom uit het zonlicht te winnen dan met de gebruikelijke zonnepanelen op aarde. Of is het aantrekkelijker om op kortere afstand satellieten met zonnepanelen in de ruimte te laten circuleren, die mogelijk net wat efficiënter werken? Andere belangrijke vragen ten aanzien van deze nieuwe vorm van duurzame energie zijn: welk model zwevende zonnecentrale is het meest aantrekkelijk, moet het verzenden van de opgewekte stroom per microgolf of juist per laserstraal plaatsvinden, zijn er nadelige milieueffecten te verwachten van deze nieuwe energietechniek en hoe pakt het een en ander economisch uit? Een ding is duidelijk: de ontwikkeling van het opwekken van elektriciteit in de ruimte is inmiddels zo ver gevorderd dat we binnen afzienbare tijd de eerste proefnemingen op dit gebied kunnen verwachten.

Rijkert Knoppers studeerde werktuigbouw aan de TU Delft. Na onder meer werkzaam te zijn geweest bij de Universiteitsbibliotheek Amsterdam en duurzaam techniekbedrijf De Twaalf Ambachten begon hij rond 1985 als freelance wetenschapsjournalist te schrijven over milieu en energietechniek. De ontwikkeling van zonne-energie heeft hierbij van begin af aan zijn belangstelling gehad, wat onder meer tot uiting kwam in zijn studie over de geschiedenis van fotovoltaïsche zonne-energie en zijn boek "Woestijnstroom", dat handelt over zonthermische centrales in de woestijn.