Johan Buwalda, architect bij een groot ingenieursbureau, weigert naar een andere interne functie te solliciteren en wordt dan op staande voet ontslagen. Hij staat op straat, veertig jaar oud, vader van vijf kinderen.
Na een periode van angst en onzekerheid ontdekt hij in dat ontslag een persoonlijk kantelpunt.

De woon- en leefomgeving van de allerarmsten in Indonesië inspireren hem om als architect een bijdrage te leveren. Vanuit zijn betrokkenheid bij de lokale bevolking wil hij zich inzetten voor de habitat van de mensen in door oorlog en rampen geteisterde gebieden.
Zijn werkgebied zal zich bevinden in de armste ontwikkelingslanden in Afrika, Azië en het Midden-Oosten. Een keuze die op een heel bijzondere wijze wordt bevestigd.

Dit boek bevat mooie verhalen over zijn werk en ontmoetingen in landen en culturen die in alle opzichten anders zijn dan de onze, maar waar de mensen zijn zoals iedereen, met hun eigen dromen en verlangens. Op zoek naar bestaanszekerheid voor zichzelf, en voor hun kinderen.
In deze reizen waar hij sociaal-maatschappelijke verandering brengt, maakt hij zelf een persoonlijke ontwikkeling door in zijn geestelijk leven.
Verrassende kantelpunten en de mensen in deze gebieden hebben daarin een cruciale rol gespeeld.

In dit proces wordt op de achtergrond de hoofdrol weggelegd voor zijn vrouw Wijnie, die steeds in Nederland verblijft.