Open staan, het goede volgen, het juiste doen, dat zijn woorden die zelden werden uitgesproken in het milieu waarin Ronald Bär opgroeide. Die begrippen hoorden tot uiting te komen in je manier van leven. Dan kwamen je talenten tot bloei en kon je een aandeel leveren waar dat nodig en mogelijk was. Hiermee werd Ronald de wereld ingestuurd, zonder dwang of specifieke opdracht. Daarbij te vliegen als een adelaar, vrij en licht, met overzicht en aandacht hebben voor de noden van hen die op je pad komen. Dat had hij van zijn grootvader geleerd: Meebewegen, je laten meevoeren met de stroom van het leven, alert blijven en contact houden met je innerlijke kompas.Hij was steeds weer tevreden met wat zijn handen te doen kregen in de verrassende wendingen van zijn levensstroom, waarbij hij zich altijd liet leiden door zijn roeping: te leven in dienst van God. Hij wist dat ook hij ‘gezondigd’ had, maar hij kon zich niet voorstellen dat hij dingen had gedaan die de Heer hem niet zal vergeven.