Een belangrijke vraag in de filosofie over ethiek is de simpele en praktische vraag: “Wat moeten we doen?” Dat geldt niet alleen maar voor persoonlijke beslissingen, maar ook voor te nemen besluiten door een groep, een land, een werelddeel of zelfs een besluit op mondiaal niveau. Voor het beantwoorden van die vraag is kennis
van goed en kwaad nuttig en deze kennis moet dus ook een onderdeel van ethiek zijn. Maar hoe komen we aan deze ethische kennis? Verzinnen we dit helemaal zelf? Is ethiek daarom iets typische menselijks? Of is het mogelijk om vanuit de natuur, en in het bijzonder de oudste natuurkunde van de evolutie, richtlijnen te destilleren die als basis kunnen dienen voor een vrijwel tijdloze natuurlijke ethiek, bruikbaar in onze tijd en onze toekomst?
Een universele ethiek die zelfs boven de mens uitstijgt.