Na de Eerste Wereldoorlog ontstond in Weimar de eerste democratische republiek in Duitsland. Deze Weimarrepubliek is lange tijd vooral bekeken vanuit het perspectief van de moeizame omgang met de democratie en haar noodlottige einde in januari 1933. De laatste jaren is er meer oog voor de positieve erfenis van de republiek als laboratorium van de moderne wereld met meer vrijheden, sociale welvaart en de emancipatie van arbeiders, vrouwen en joden.

In Het Weimar-experiment presenteert historicus Frits Boterman een nieuwe visie op de turbulente geschiedenis van de Weimarrepubliek. Hij brengt de politieke ontwikkelingen in het land in verband met de culturele en intellectuele ideeën en thema’s die opbloeiden in de nasleep van de Eerste Wereldoorlog. Aan de hand van zeven utopieën of toekomstverwachtingen – die met elkaar in een felle concurrentiestrijd verwikkeld waren – analyseert hij de cultuurstrijd die in de republiek woedde. Boterman toont aan hoe de onverenigbaarheid van de verschillende ideeën en idealen uiteindelijk zorgde voor de ondergang van de Weimardemocratie en de machtsovername van Hitler in 1933.