"Als een wolf bewoog Yoeri zich door de
menigte. Met zijn uiterst gevoelige reukorgaan
en uitzonderlijk grote gebit, dat hij
had laten bijslijpen om zijn verschijning
kracht bij te zetten, zocht hij de omgeving
af naar het beoogde slachto er. Als hij die
gevonden had, naderde hij tot op een paar
centimeter, liet zijn tanden zien, kwijlde
er zelfs een beetje bij, en verspreidde een
enorme maaggeur onder diens neus."

"Weer iets later, tijd was inmiddels een concept geworden, maakte dit
alles omvattende niets gevoel plaats voor één zeer urgente gedachte.
Arthur werd als het ware die gedachte. Een zeer nerveus gevoel van
te laat te zullen komen, iets wezenlijks gemist te hebben en nooit
genoeg tijd te zullen hebben om te doen wat gedaan moest worden,
waarvan Arthur onderdeel uitmaakte. Waar je ook dacht, hieraan viel
niet te ontsnappen."

In dit boek wordt de lezer meegenomen naar absurde situaties, soms
gewoon omdat Jan daar zin in heeft, soms omdat het een doel dient.
Het moet de lezer naar de zin worden gemaakt, maar niet teveel,
anders slaat de verveling toe. De verhalen in deze bundel maken onderdeel
uit van een groter geheel en krijgen naar het einde toe een
onverwachte wending.