'De tijd heeft mij geleerd dat ik hier niet alleen in sta. Ik bevind mij in gezelschap van vele getraumatiseerde adoptiekinderen en hun geboortemoeders.'

Renée de Bode gaat in het gevoelige boek Een Gemiste Kans in op de problematiek van adoptie. Wat dit boek uniek en belangrijk maakt, is dat hier de positie van de afstandsmoeder centraal staat, een facet dat tot nu toe volledig genegeerd is.

De Bode dicht dit gat in de literatuur met dit aangrijpende relaas.
'Ik balanceerde op een been', schrijft ze, 'maar ik sta weer.'