Tijdens de Nationale Dodenherdenking op de Dam in Amsterdam verbreekt een man de twee minuten stilte met een ijselijke kreet. Er ontstaat paniek en de menigte komt in beweging. Nog dezelfde avond is de 'damschreeuwer' de nationale zondebok. Heel Nederland valt over hem heen.

Behalve Martin Robben, een tv-deskundige die regelmatig aanschuift in praatprogramma's. Hij schrijft een opiniestuk in een landelijk dagblad waarin hij het opneemt voor de damschreeuwer. Niet de eenling, maar de groep vormde het gevaar op de Dam, is zijn conclusie. Robben wordt persona non grata. Omroepen nodigen hem niet meer uit als deskundige. Robben blijft de damschreeuwer echter steunen tot in de rechtszaal.

Een schreeuw op de Dam is een verhaal over angst voor terrorisme, de oprechtheid van herdenken en over groepsgedrag. Een roman over Nederlanders in deze tijd en voer voor (sociaal) psychologen.