Naar Artis gaat over een onbereikbare liefde en een onbereikbaar
politiek ideaal. De ik-figuur, een student journalistiek, kan de eigenzinnige
Michelle niet uit zijn hoofd zetten en zijn vriend Wouter,
student Latijns-Amerikakunde, blijft trouw aan zijn radicaallinkse
opvattingen, ondanks tegenslagen.
De vrienden verliezen elkaar een tijd lang uit het oog. Als
journalist van Nieuwsweek komt de ik-figuur Wouter vijf jaar
na hun studietijd echter opnieuw tegen, nu in de krakersscene.
Daar is men bezig een demonstratie voor te bereiden tegen
Franse kernproeven in de Grote Oceaan, een gelegenheid voor
hem om Michelle weer te ontmoeten.
Een villawijk in Wassenaar, de Berlijnse Muur, een studentenkamp
in een bos bij Driehoven, de Tsjechische hoofdstad Praag ná
de ineenstorting van de Sovjet-Unie, en links-activistisch Utrecht
in de jaren negentig vormen het decor van dit verhaal, dat te lezen
is als een zoektocht naar zuivere motieven, gevoelens, meningen
en uiteindelijk naar onafhankelijkheid, niet zozeer van personen,
alswel van de dwang om iets te moeten vinden.