Olinka, zo werd Olga liefkozend door haar Joodse familie in Praag genoemd. Olga was net 20 jaar toen ze naar een concentratiekamp bij het door de geallieerden al zwaar gebombardeerde Hamburg werd gedeporteerd om daar puin te ruimen. Veel te zwaar werk onder onmenselijke omstandigheden. Een lichtpuntje voor haar was de vriendschap die ze sloot met Bram, een Nederlandse dwangarbeider uit het aangrenzende werkkamp, die zijn jonge gezin in het gehavende Rotterdam achter had moeten laten. Hij hielp Olga te overleven.

Jaren later - Olga en Bram waren al overleden - ontdekte Peter, een zoon van Bram en auteur van dit boek, wat er zich in de oorlogsjaren in de driehoek Rotterdam - Praag - Hamburg afspeelde. Hij sloot vriendschap met Olga's dochter Hana. Samen gingen zij deel uitmaken van het verhaal, Een aangrijpend verhaal over een vriendschap die begon in de oorlog en voortduurt in de volgende generatie.

Nog dit jaar komen de Duitse en de Tsjechische vertaling van OLINKA uit.