Een scooter schept de fietsende Luc met zijn hondje Vasja. Hij moet naar het ziekenhuis, zijn fietsmaatje blijft ongedeerd. Als Luc hersteld is van diverse breuken, krijgt hij last van oorsuizen, slapeloosheid en een angststoornis. Wietolie noch ontspanningsmuziek brengen hem rust; een angstremmer helpt wel.

Negen maanden na het ongeval overlijdt de zeventienjarige Vasja. Dankzij de angstremmer kan Luc het verlies van zijn oude gabbertje doorstaan. Hij twijfelt over het nemen van een ander hondje, maar zijn vrouw Ine dringt stevig aan. De komst van Lorca, een adoptiehondje uit Spanje, maakt de angstremmer overbodig.

Een strobloem voor de hond is een aangrijpend verhaal over verlies, hoop en genegenheid. Rake observaties en een eigen schrijfstijl zijn kenmerkend. De reeks gebeurtenissen lijkt niet op toeval te berusten.

Lucas Vastenhout (1942) werkte als hoofdanalist klinische chemie. In die jaren schreef hij korte verhalen en gedichten. Oordeel (2009) was zijn romandebuut, een verhaal over de dood van zijn kleinzoon na een reeks medische missers. Het schrijnende huwelijksleven en de scheiding van zijn ouders inspireerden hem tot Een kussen van satijn (2017). De dood van zijn hondje én fietsmaatje stimuleerde hem tot Een strobloem voor de hond (2022).