Tijm die in een afgelegen gebied achter een forse duinenrij woont, voorbij de laatste huizen van het aangrenzende dorp ontdekt op een morgen, dat de dorpsbewoners in grote getale naar de stad zijn vertrokken.
Hij vindt, dat er niets anders opzit hen te volgen, immers de nieuwsgierigheid is gewekt.
Tijm overlegt bij zichzelf en besluit, dat het nog lang duurt voordat het komende tij gewisseld dient te worden, één van zijn bijzondere kwaliteiten die hij denkt te bezitten om de natuur te beïnvloeden.
Wij hebben de dorpsbewoners opeens in de stad te zoeken en nu hij heeft besloten hen te volgen wat zal hij daar aantreffen.
Bij voorbaat maakt hij zich al zorgen, niet alleen komt hij niet vaak onder de mensen, ook en dat beseft hij opeens; de mensen zullen vragen welk beroep hij heeft of wat hij zoal doet voor de kost.
Wie gaat hij ontmoeten en welke indruk zullen deze ontmoetingen op hem maken.
Zal de grote stad hem ervan overtuigen, dat het beroep van tijwisselaar de tijd heeft overleefd of keert hij vol zelfvertrouwen in gemoedsrust terug naar zijn bouwvallige huisje.