Texel was het Rotterdam van de Gouden Eeuw. Vanaf dit eiland vertrokken boten in alle windrichtingen en kwamen beladen weer terug. In de negentiende eeuw verloor Texel zijn status als knooppunt in de Nederlandse scheepvaart door de komst van het Noordzeekanaal, de teloorgang van de walvisvaart en de afsluiting van de Zuiderzee. Maar waarvan leefden de eilandbewoners dan daarna? De Texelaars zochten het dicht bij huis; Texel werd achtereenvolgens schapeneiland, vogeleiland, fietseiland en vooral toeristeneiland.

In Typisch Texel gidst René Zanderink je door het verleden en heden van Texel aan de hand van schapenkaas, lamsoorhoning, zwartmoeskervel, Texels bier, met de hand gepelde garnalen, sneeuwklokjes en andere lokale producten.