2020. Eindelijk vindt Ann de moed haar vader te vragen naar de dagboeken van haar moeder. Van het moment dat ze te horen kreeg dat ze kanker had, tot ze de kracht niet meer had om een pen vast te houden, schreef Ginette haar gedachten, angsten en kleine gelukjes in die schriftjes. Vier jaar na haar dood durft Ann eindelijk te doen wat ze al lang in haar hoofd had: ze leest de dagboeken en gaat hierdoor in gesprek met haar moeder.

'De hand van mijn moeder' is een mix van poëzie, proza en dagboekfragmenten. Het vertelt niet alleen het verhaal van een zieke moeder, maar ook van een dochter die achterblijft; een dochter die eindelijk de tijd neemt om achterom te kijken en de ziekte, de dood en het verdriet een plaats te geven. Het is letterlijk een gesprek - open en eerlijk - over rouwen, maar ook over doorgaan.