In Vino Veritas is een autobiografische allegorie over opgroeien met een aan alcohol verslaafde moeder. Vanuit het perspectief van het kind wordt zijn traumatische jeugd beschreven en geplaatst in de drie fasen van het ver-vreemdingsproces. Ervaringen en emoties worden secuur beschreven, waardoor de lezer zich kan inleven in de hoofdpersoon en verslaafden wordt een spiegel voorgehouden. Het verhaal is ontroerend, zet je aan het denken en bevat snedige humor.

Hiermee is In Vino Veritas een boeiende en waardevolle toevoeging aan het autobiografische en surrealistische proza.
De hoofdpersoon bevindt zich in een duistere omgeving, waar hij met De Dood – die een behulpzame vriend is – erachter probeert te komen wat heeft geleid tot zijn sterven. In een terugkijk op zijn leven vertelt hij alles over zijn jeugd met een aan alcohol verslaafde moeder. Samen plaatsen zij zijn herinneringen in de drie fasen van het vervreemdingsproces: (1) ontred-dering, (2) aanpassing en (3) afkering.

De hoofdpersoon vertelt aan het einde de gebeurtenis waardoor hij zich voorgoed afkeerde van zijn moeder. De Dood vertelt hem wat de Kardinale Zwakte van de mens is en hoe het heeft geleid tot zijn overlijden.

Hugo Casteleins is een jurist en filosoof, hij stu-deerde aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam. Na zijn master ging hij naar Amerika om prof-bokser te worden, maar hij stopte na enige tijd omwille van zijn gezondheid en ging terug naar Nederland. Hij werd docent rechten en filosofie aan de Vrije Universiteit van Amsterdam en daar-na docent rechten, filosofie en rechtssociologie aan de Universiteit van Amsterdam.

Hij schreef zijn eerste verhaal tijdens zijn studie, een fantasyboek genaamd Heros’ Overwinning. Zijn tweede verhaal was de surrealistische allegorie over zijn traumatische jeugd, In Vino Veritas.