Ik was vijf jaar toen het bombardement op Rotterdam plaatsvond. Op dat moment woonde ik met mijn gezin op het platteland net buiten het centrum van Rotterdam. Vanuit ons raam hadden we uitzicht op de skyline van Rotterdam, waardoor je van een afstand een realistisch beeld kreeg van die afschuwelijke gebeurtenis op 14 mei 1940. Memoires van een gepensioneerde Rotterdammer is een verzameling anekdotes van een echte Rotterdammer, door de jaren heen. Van de koopvaardij op zee tot de brandweer, en van de brandweer tot de kunsthandel, telkens met Rotterdam als middelpunt. De boodschap van het boek is samen te vatten in het motto: “Ik heb nooit geweten wat ik wilde, maar heb toch geen spijt!”