Zien we wat we willen of verwachten te zien? Of is het simpelweg een kwestie van registreren hoe het licht door de dingen rondom ons gereflecteerd wordt? Wambacq ziet graten in beide theorieën en stelt een opvatting van de waarneming in de plaats die geïnspireerd is door de gestaltpsychologie en de fenomenologie. Deze opvatting laat haar toe om, zoals Rudolf Arnheim, een methode te ontwikkelen om beelden te lezen.



Dit boek situeert zich op de grens van filosofie, psychologie en kunsttheorie. Het maakt abstracte theorieën aanschouwelijk met verwijzingen naar artificiële intelligentie en hedendaagse kunstwerken. Het doet ons stilstaan bij wat er allemaal komt kijken bij de waarneming en hoezeer kunstenaars in staat zijn om dit te bespelen.