Bij de parlementsverkiezingen van 1936 stemden niet minder dan 7 procent van de Vlamingen voor Rex. Dat een van oorsprong Franstalige politieke beweging ook in Vlaanderen voet aan de grond kreeg was niet helemaal onverwacht in het licht van de turbulente tijden die België doormaakte tijdens het late interbellum. Een tijd die werd getekend door opeenvolgende crisissen en een stroom aan politieke schandalen die de geloofwaardigheid van de democratie ernstig ondermijnden.

In dit boek wordt voor de eerste keer een gezicht gegeven aan de tienduizenden Vlamingen die zich lieten verleiden door de speelse retoriek van de beweging rond de charismatische leider Léon Degrelle. Wie waren zij en waarom geraakten uitgerekend deze mensen verstrikt in de netten van het vooroorlogs populisme? Wat bezielde hen om zich in een onzeker politiek avontuur te storten en hun lot te verbinden aan een man die als een storm door het politieke landschap raasde?

Dit boek staat ook stil bij de houding van de Vlaamse rexisten tijdens de bezetting. Bruno Cheyns stelt vast dat onze hedendaagse perceptie over het rexisme de afgelopen decennia vaak werd gekleurd door eenzijdig historisch onderzoek over de collaboratie in Wallonië en Brussel. Aan de hand van nieuw en origineel bronnenmateriaal rekent Rex ter zege, Léon Degrelle en het rexisme in Vlaanderen alvast af met enkele van deze hardnekkige vooroordelen.