Een echt verhaal over het leven naast een kankerpatiënt, in dit geval mijn man. Hoe hebben mijn zoon en ik de tijd beleefd van diagnose tot overlijden. Wat ging er door mij heen. De mooie maar ook zeker minder momenten zijn beschreven. Zo ook mijn gedachtes die echt niet altijd even netjes waren. Soms is de waarheid hard, mijn gedachten waren dit zeker ook. Eerlijk was ik wel en ben ik nu nog steeds over de laatste tijd samen. Ik heb het niet romantischer gemaakt dan het was. Het half jaar van diagnose tot aan uitvaart heeft de wereld op zijn kop gezet van mij, maar zeker ook van onze toen nog 5 jarige zoon Jesse.
Ik heb het allemaal geschreven om een herinnering voor later te hebben, zodat mijn zoon nog eens kan teruglezen hoe het allemaal was in de tijd dat papa ziek was. Maar ook om voor mijzelf dingen van mij af te schrijven en te verwerken. Schrijvend kwam ik er achter dat we echt heel veel voor ons kiezen hebben gekregen in een relatief korte tijd. Gemis zal er altijd zijn, maar "we redden ons goed" zoals Jesse zegt.