In een laat debuut laat Willem de Vries zich van een kwetsbare kant zien als bijna-zestiger. Het is een bij vlagen ongemakkelijke, dan weer lachwekkende blik in het leven van de schrijver, dat door allerlei zaken, zoals medische malheur, anders verloopt dan hijzelf tien jaar geleden dacht hoe zijn leven er nu zou uitzien.

De lezer wordt getrakteerd op een fusee van gedachten en beslommeringen, afgewisseld met kolderieke bezoekjes aan het medische circus. Met de scherp relativerende wijze van het leven houdt de schrijver meer dan stand. Vlak voor de ingang naar de vierde en laatste fase van het leven laat hij zien over onblusbare energie te beschikken.