Als ik nog héél klein ben, kom ik in het ziekenhuis. Daar blijkt dat ik een hartekindje ben. Dat betekent dat ik aan mijn hart geopereerd moet worden. Ook krijg ik sondevoeding: al mijn eten komt door een slangetje en gaat zó mijn neus in. Wat niemand weet, is dat ik 's nachts naar mijn dierenvriendjes vlieg. Ik vlieg door de lucht, op de rug van meneer Roemba. Dat is een olifant. Spot, mijn hond, vliegt ook mee. Ik kan met alle dieren praten. Trots laat ik ze mijn litteken zien. Zo leren ze dat anders zijn juist heel leuk is!