Dit is mijn persoonlijke verhaal. Over zwanger willen worden, de tegenslagen die daarbij kwamen kijken en de vele emoties, gedachten en confrontaties die volgden. Het gaat over (tijdelijke) onverklaarbare onvruchtbaarheid en meerdere miskramen. Over taboes doorbreken, aandacht vragen voor rouw en over hoe normaal we het lijken te vinden dat iedereen maar kinderen ‘neemt’ in plaats van ‘krijgt’. Het is het verhaal over bijna twee intense jaren van mijn leven.

In mijn proces naar het moederschap mocht ik namelijk eerst obstakels overwinnen. Die hebben mij veel tranen, frustratie en gevoelens van onmacht opgeleverd. Maar ze lieten mij ook groeien als persoon. En blijkbaar was dat nodig. Zodat ik eerst moeder kon worden voor mezelf. En daarna ook voor mijn kinderen.

Moeder worden is een proces. Het gaat veel verder dan het baren van een kind en daarvoor zorgen. Het begint al bij de bewustwording vóór de zwangerschap. Of eigenlijk nog eerder. Het begint bij de bewustwording van jezelf. Van de dingen die je zegt - tegen jezelf en anderen. Van de verantwoordelijkheid die je neemt. En bovenal gaat moeder worden om zorgen voor jezelf, zoals je dat ook voor je kind(eren) zou doen.