In het begin leek alles perfect. De liefde die ik voelde was overweldigend en de aandacht die ik van hem kreeg, gaf me een gevoel van waarde en bevestiging. Hij was charmant, vol zelfvertrouwen en wist precies wat hij moest zeggen om me te laten geloven dat ik de enige voor hem was. Ik voelde me speciaal, een prinses in zijn wereld. Maar naarmate de tijd verstreek, begon de glans van deze liefde te vervagen en kwam de ware aard van zijn karakter naar voren.

De eerste signalen waren subtiel. Kleine opmerkingen hier en daar, die me deden twijfelen aan mezelf. "Je moet niet zo gevoelig zijn," zei hij vaak, of "Dat is niet wat ik bedoelde, je begrijpt het verkeerd." Deze woorden, in het begin onschuldig, groeiden uit tot een constante stroom van kritiek en vernedering. Wat ooit begon als liefdevolle aandacht, veranderde in een wapen dat hij gebruikte om me te controleren en te manipuleren. Ik merkte dat ik steeds meer van mijn zelfvertrouwen verloor, terwijl ik me steeds meer richtte op zijn goedkeuring.

Uiteindelijk realiseerde ik me dat ik niet meer de persoon was die ik ooit was. De liefde die me zo sterk had gemaakt, was veranderd in een gevangenis van angst en onzekerheid.