Mijn hele leven heb ik te kampen gehad met A.D.D., wat het dagelijks
functioneren een soort survivaltocht maakt.
Je weet wel, zo’n tocht waar je zonder kaart, kompas en fatsoenlijke schoenen aan begint, terwijl je
onderweg struikelt over je eigen impulsiviteit.
En dan hebben we het nog niet eens over de woedeaanvallen, het eeuwige uitstellen, en de kunst van objecten kwijtraken.
De reacties van anderen maken het nog één groot feest: “Kun je nou nooit eens
normaal doen?” of “Hoe kun je nou alweer je sleutels kwijt zijn?”
Ach, het hoort erbij.
Irritatie en onbegrip zijn mijn vaste reisgenoten, samen met ongefilterde humor en
het vermogen om mezelf keer op keer in dezelfde situatie te manoeuvreren – alsof ik
een wandelende Déjá vu ben.
In dit boek neem ik je mee in mijn chaotische wereld.
Geen zelfhulpboek (hoewel
lachen natuurlijk het beste medicijn is), maar een autobiografie vol humor en zelfspot.
Verwacht geen saaie lijstjes of belerende adviezen.
Nee, dit is een verzameling van hilarische, vaak gênante situaties die laten zien hoe het is om met A.D.D. door het
leven te stuiteren.