Toen de dochter van Nicolette overleed na het gebruik van XTC hoorde ze mensen zeggen, of eigenlijk smoezen: ‘Pfff, het zal je kind maar zijn.’ En ja het zal je kind maar zijn. En dit is wat hen, ouders én schrijvers van de verhalen in dit boek, bindt: het is hun kind.

Toen Nicolette een oproep deed op social media of er ouders waren die mee wilden schrijven aan een boek over kinderen die allen naar aanleiding van drugsgebruik overleden, kreeg ze binnen vierentwintig uur een enorme lading mailberichten binnen. Wat een verdriet, wat een pijn, maar ook… wat een mooie verhalen over de kinderen die niet meer leven, maar voor eeuwig in ieders hart zitten.

In dit aangrijpende boek lees je verhalen van gewone kinderen die het leven aangingen, die uitdagingen tegenkwamen, uit gingen proberen en uiteindelijk het leven lieten. 

In dit boek maken jullie kennis met, Zoë, Pepijn, Nick, Felice, Leon, Wesley, Mithell, Renate, Roy, Rachel, Pascal, Tim, Emmely, Mathias, Joep, Naomi, Jaimy, Jeffrey, Joris, Dennis, Rilana, Bart, Lisa, Ramon, Rob, Mitch en Daniëlle. Allen jonge mensen die hun eigen verhaal hebben.