Iedereen heeft een hut nodig, om te ontsnappen aan de wereld en jezelf terug te vinden.



Op de helling van de Mont Aspet, in het hart van de Pyreneeën, ligt een kleine hut. Voor de auteur is de berghut, lang geleden ontdekt door zijn vader, een toevluchtsoord, ‘zijn jeugd’, ‘een thuiskomst’. Steeds keert hij er terug om even ver weg te zijn van de chaos in de wereld, van de scheiding van zijn ouders toen hij een tiener was. Maar dicht bij de herinneringen aan een gelukkige jeugd. De hut is een plek die Olivier Garance helpt te leven en waar hij zich vragen stelt over onze plaats in de wereld.



Mijn berghut is een verhaal over het verlangen dat in ieder van ons leeft, dat van een terugkeer naar de stilte om de rust in jezelf terug te vinden.



‘Oprecht, eloquent, deze mooie tekst zal iedereen aanmoedigen om zijn eigen toevluchtsoord te vinden.’
– L’Express