We doorspekken onze dagelijkse conversatie met nietszeggende uitroepen en eigenwijsheden waar niemand iets tegenin kan brengen. Ooit waren het vindingrijke venijnigheden en gelijkhebbers die de ander verbouwereerd achterlieten: Moe? Zorg maar dat je pa wordt!
Daarnaast zijn we sterk in ‘conversatievullers’ waarmee we het gesprek op gang houden: Inderdaad! Gelijk heb je! Zou het?
De van generatie op generatie overgeleverde gezegdes bieden, vooral waar opvoeding een rol speelt, een beeld van een totaal veranderde samenleving. Met ‘Dat vertellen we je later nog wel eens’ stellen eigentijdse ouders hun kind niet meer tevreden.