Wie kent Henk Evenblij niet? In ieder geval de hele voetbalwereld. Van spelers tot trainers en van bestuurders
tot supporters. Maar wat de mensen niet weten is dat Henkie van Holland een partytijger pur sang was. “Ik ben in mijn journalistieke bestaan unieke collega’s tegengekomen.
Maar meer bijzonder dan Henk moeten ze nog gemaakt.” Dit schrijft een van de prominenten die hebben meegewerkt aan ‘WILLEM, OBIKU MOET ERIN’. Nooit was het saai in zijn nabijheid; men ging dan graag ook graag op stap met deze voetbalverslaggever.

Aan de hand van smakelijke anekdotes geven zij hun met Evenblij beleefde avonturen weer. Over zichzelf zegt deze schrijvende artiest dat hij altijd de neiging heeft om idioot te doen. Eerder verschenen van zijn hand de
volgende boeken: ’t Profje, De Voetbalreiziger, Ajax momentje, Zomaar wat roepen altijd goed, Vanavond eten we dolfijn, Cowboy Henk, Dood doet leven, Oranje nazaat en Gekke Henkie.

Blijven lachen en overal er de humor van inzien. Volgens Evenblij is daarom niet coke, maar humor de drug des levens. Hij kan het weten, want met een overdosis humor heeft Henk tragedies overwonnen en zich staande weten te houden in zijn tot nu toe krankzinnig verlopen leven.