De roman 'Loenigher, verzwegen levens' speelt zich af in een weliswaar herkenbaar maar toch fictief dorp in het oosten des lands. Robert ter Huurne, de ik-verteller, groeit op in een kasteleinsgezin met een flink aantal pijnlijke familiegeheimen. Zijn ouders drijven hun café in het centrum van hun Twentse dorp. Roberts opa woont bij hen in – de oorzaak van tal van conflicten tussen de dwarse puber en zijn monumentale grootvader.
Er spelen erfeniskwesties, relatieproblemen en oorlogstrauma’s, maar Loenigher is toch vooral
een coming-of-age-roman: de hoofdpersoon is onhandig en afhoudend in al zijn contacten in de gesloten dorpsgemeenschap. Hij haat zijn opa en ziet met een scherp oog hoe broos en schijnheilig de familieverhoudingen zijn.
We volgen Roberts leven van zijn zesde tot zijn achttiende. Pas dan komen er antwoorden op de vele vragen die hij zich stelde. De roman schetst op de achtergrond een veelkleurig portret van de geschiedenis van een dorp en zijn bewoners in de jaren ’60 en ’70 waarbij nationale en internationale nieuwsfeiten als de oorlog in Indonesië en de Molukse treinkaping een prominente rol spelen.