Hoewel Sur l’eau (1888) geen écht reisverslag of dagboek is, krijgen we een goed en zeldzaam beeld van Maupassants gedachten, meningen en gevoelens. Alle grote thema’s uit zijn oeuvre komen erin terug: water en varen, Normandië en het platteland, het gewone volk, de oorlog van 1870, het menselijk bestaan, vrouwen, exotisme, pessimisme en wanhoop, angst en waanzin. En hoewel die thema’s op zich al heel wat zeggen over Maupassants persoonlijkheid, geeft Op het water een nog betere kijk op wat hem bezighield. 



Maar het is vooral overduidelijk dat Maupassant intens geniet van het zeilen en het eenzame bestaan op het water, evenals van zijn wandelingen en de omgeving waarin hij zich bevindt. De beschrijvingen van de Côte d’Azur aan het eind van de negentiende eeuw zijn voor de lezer van nu soms trouwens verrassend: Saint-Tropez als klein, viezig vissersdorp, bewoond door enkel zeelui, badplaats Saint-Aygulf in aanbouw en eindeloze ongerepte natuur, op plaatsen waar we tegenwoordig havens vol luidruchtige cocktailbars aantreffen en immense jachten van oliesjeiks...