Een beschouwend gedicht over de intieme, onpersoonlijke, oneindige aard van ons wezen.
In Een meditatie op Ik Ben beschouwt Rupert Spira de ware natuur van ons zelf voordat het geconditioneerd of gekwalificeerd wordt door de inhoud van de ervaring. Het is een gedicht, een gebed en een lofzang op het simpele feit wat we er zijn, dat de bron is van de vrede en het geluk waar we boven alles naar verlangen.
Dit meditatieve gedicht is bedoeld voor geroutineerde spirituele zoekers, maar ook voor nieuwkomers. Het onderzoekt en verkondigt de waarheid over wat we in onze diepste kern zijn: het zijnsbewustzijn dat in ieder van ons straalt als het weten ‘ik ben’, dat tijdelijk ingekleurd wordt door de ervaring, maar er nooit door wordt bepaald, veranderd of beschadigd.