Het is augustus 1968 en in het legeronderdeel ‘interceptie vijandelijke berichtgeving’, ondergebracht in een kamp tussen Eibergen en de Duitse grens, vangt men signalen op dat het Warschaupact eenheden stuurt naar de Tsjechische grens.
De jonge taalkundige en telegrafist Eduard Dekkers krijgt van de militaire inlichtingendienst de opdracht uit te zoeken hoe het mogelijk is dat er informatie over het interceptiebataljon is doorgesluisd naar het Oostblok. Er is een verdachte en de zaak lijkt betrekkelijk eenvoudig, maar Dekkers merkt al gauw dat hij met mistige intriges te maken heeft, veroorzaakt door de rivaliteit tussen de eenheden in het kamp en die tussen de binnenlandse veiligheidsdienst (toen BVD) en de
militaire variant daarvan. Van begin af aan wordt hij meegevoerd in een stroom merkwaardige verwikkelingen die uitlopen in een dramatische finale, met verrassingen voor alle betrokkenen, aan de vooravond van de Russische inval in Praag.
Er is intensief grensverkeer en niet alleen feitelijk op de weg naar Duitsland: aan het einde van de jaren zestig treden er drastische verschuivingen in het maatschappelijk bestel op, waardoor individuen en instituties tegen wil en dank over allerlei grenzen heen gaan.