Waar zijn ze gebleven? De sporen die zich slingerden door woonwijken naar de kades in het Rotterdamse havengebied of naar de vuiloverslag midden in Deventer? Of bedieningen op de kleinere stations met loswegen en daaromheen oude gebouwen? Het werd te duur, die loc met machinist en twee rangeerders voor één of twee wagens naar een klant. De bedrijven verhuisden naar grootschalige industrieterreinen of stapten over op de vrachtwagen. Deze trend is ingezet in de jaren zestig en duurt nog voort. Efficiency en schaalvergroting zijn gemeengoed geworden. De vier auteurs ontmoetten elkaar in de jaren negentig al fotograferend met dia- en fotorolletjes rond rommelige spooraansluitingen. Ze delen hun voorkeur voor het kleinschalige vervoer. Het bestaat nog wel op een paar plaatsen, maar legt het af tegen moderne, efficiënte terminals. Fotograferen is daar qua omgeving zelden aantrekkelijk, dankzij hoge hekken en barse bewakers. De foto’s dateren uit de periode tussen 1986 en 2014. Ze geven een beeld uit het hele land, maar hebben niet de pretentie van volledigheid. Sommige spooraansluitingen liggen na tientallen jaren zonder vervoer verscholen in het groen en zijn in de praktijk onbruikbaar, andere zijn niet meer te herkennen in een getransformeerd gebied.