Ooit besloot Widá bij moeilijke momenten in het leven voortaan haar gevoel uit te schakelen.
Dat bracht haar ver toen ze als vijfienjarige Kabul moest ontvluchten en in Nederland terechtkwam, waar
ze zich binnen de kortste keren de taal eigen maakte en de middelbare school afrondde, waarna ze geneeskunde
studeerde en een carrière als psychiater opbouwde. Maar dan krijgt ze nieuws over een meisje dat vroeger in Kabul
als een zusje voor haar was en valt de basis onder haar zo zorgvuldig opgebouwde leven weg. ‘Er was één verhaal
van vroeger dat ze halverwege had losgelaten. En dat losse eindje had haar uiteindelijk ingehaald.

Een onafgemaakt verhaal kun je niet begraven, dat had ze als psychiater moeten weten.’ Widá ziet maar één uitweg: een oude belofte nakomen en zo het verleden rechtzetten. Zal het haar lukken dat ene verhaal af te maken en voorgoed te ruste te leggen?