Oh, voor even terug te kunnen rollen
tot de varenkrul, tot in de wortelstok,
tot in de zachte aarde.
Tot voor het verheugen.

In Schietspoel beweegt Karen de Boer heen en weer door de tijd. In het hier en nu klinkt de nagalm van wat was, in de verte is de lokroep van daar en straks te horen. Beelden van vroeger kleuren met de jaren mee, lichten op en veranderen van gewicht. In deze bundel vinden ze vaste grond op papier.

Vlak voor de zon opkomt hoor ik
het luide ochtendlied van duizend vogels
daarna wordt het stil. Er daagt iets.