Op 1 januari 2024 was het dan zover: na tien jaar parlementaire debatten in Tweede en Eerste Kamer, landelijke bijeenkomsten, moties en emoties, schaven en sleutelen is dan na enkele keren uitstel de Omgevingswet in werking getreden. De Omgevingswet is een van de grootste wetswijzigingsoperaties in de geschiedenis van de Nederlandse wet- en regelgeving die een eind maakt aan tegenstrijdige, onduidelijke en overbodige regels op het gebied van de fysieke leefomgeving. Eén van de instrumenten binnen de Omgevingswet is het omgevingsplan, als opvolger van het bestemmingsplan en diverse gemeentelijke verordeningen. Naar schatting 50.000 bestemmingsplannen en beheersverordeningen vormen straks ongeveer 400 omgevingsplannen. Iedere gemeente heeft sinds 1 januari 2024 een omgevingsplan, bestaande uit een tijdelijk deel (de oude bestemmingsplannen) en een nieuw deel, waarin de regels voor activiteiten en functies zijn opgesteld volgens de standaarden van de Omgevingswet. Voor 2032 moeten alle aspecten van de fysieke leefomgeving in dat nieuwe deel staan en dat is een grote klus. Wat komt er allemaal bij kijken, welke aspecten komen aan de orde en hoe wordt het omgevingsplan vastgesteld? Hoe ga je bijvoorbeeld om met ‘open normen’ in een oud stadscentrum, of zijn die juist niet nodig? Hoe richt je participatie in? Dit boek is een praktische handleiding bij het opstellen van een omgevingsplan voor studenten (en docenten) van de hbo-opleidingen Management van de leefomgeving en beleidsmedewerkers van gemeenten. Werken met het omgevingsplan is ook bedoeld voor juristen, leden van de gemeenteraad, bestuurders (college B&W) of de initiatiefnemer van een project en hun adviseurs. Voor nieuw gekozen raadsleden en verse wethouders die het omgevingsplan ‘nieuwe stijl’ ter hand moeten nemen, is dit wellicht een eerste kennismaking met de Omgevingswet en het omgevingsplan. Met deze geheel herziene vierde druk heeft u een volledig overzicht van het instrument ‘omgevingsplan’ in handen en kunt u meteen aan de slag. Ook kunt u met de huidige beschikbare secundaire literatuur een verdiepingsslag maken en zo nog een completere context krijgen. Veelvuldig wordt verwezen naar parlementaire stukken, blogs, wetenschappelijke bijdragen en relevante tijdschriften om zo een nog scherper beeld te geven van de nieuwe realiteit onder de Omgevingswet.