Voor het eerst in vijftien jaar bezoekt de Belgisch-Palestijnse schrijfster Fatena Al Ghorra haar familie in Gaza. Als drie dagen later, op 7 oktober, de hel losbarst, wil ze haar bejaarde ouders niet achterlaten. Onder een Israëlische bommenregen vluchten ze halsoverkop, haar moeder op blote voeten, naar het Al-Qudsziekenhuis. Dat wordt hun schuilplaats. Met twaalfduizend anderen blijven ze er bijna een maand. Terwijl Gaza in een ruïne verandert, zit Fatena op haar kleine vierkante meter in een gang op de vierde etage van het ziekenhuis: zonder privacy of licht. Ze schrijft brieven aan haar nichtje Lamar. Er zit misère en dood in haar teksten, maar ze zinderen ook van het leven. Ze schrijft en doet wat gevangenen en werklozen doen: ze koesteren hoop, zoals ook Mahmoud Darwish en Refaat Alareer schreven.

'Uittocht naar Gaza' is een boek over de gezichten en stemmen van Gaza, over de sensatie van een glas drinkbaar water, over zingen als verzet en over woorden als enige pijnstiller.
Een coproductie met Uitgeverij EPO