De vlucht van de marter rond de ramp van 9 oktober 1963, toen in de Dolomieten in Noord-Italië een enorme aardverschuiving de stuwdam in de Vajont-rivier verwoestte. Huizen, bossen en mensen werden daarbij meegesleurd. Deze verloren wereld herleeft in zesentwintig verhalen, die als een gezamenlijk fresco de levens van mannen en vrouwen, dieren, bomen en rotsen schilderen. Ze brengen jeugdherinneringen van de auteur terug aan de oppervlakte.

Droomgezichten. Tekeningen van Johan Huizinga is de eerste zelfstandige publicatie gewijd aan de tekeningen van deze grote Nederlandse cultuurhistoricus. Johan Huizinga (1872-1945) was een natuurtalent wiens hand tekende wat zijn ogen zagen.

In dit vijfde deel van de dagboeken van J.J. Voskuil, De bodem van het bestaan, krijgt de schrijver zijn jeugdige élan terug. Eind 1976 raakt hij in de ban van Mirjam Lucassen, een nieuwe ondergeschikte van amper 21 jaar.

Aan het begin van de Eindtijd valt de engel Astoreth naar de aarde. Hij wordt opgevangen door een groepje mensen dat in de apocalyptische omstandigheden op drift raakt en van een verdrinkend Amsterdam naar het onder sneeuw bedolven Zweedse platteland reist. Einde verhaal is een aanstekelijke, geestige en warme roman die – alle onwaarschijnlijkheid ten spijt – dicht bij onze eigen werkelijkheid staat.

De nieuwe verhalen van Manon Uphoff – intens, hartstochtelijk en intrigerend In Laat me binnen zijn de personages verbannen uit hun huis en uit het leven zoals ze dat kennen. De jonge vrouw uit het titelverhaal wordt opgejaagd door iets ongrijpbaars van binnenuit: het verleden, waar ze nog niet naar kan kijken.

In dit baanbrekende boek bundelen de toonaangevende denkers Michael Sandel en Thomas Piketty hun krachten om een urgent maatschappelijk vraagstuk aan te pakken: de groeiende ongelijkheid. Ze onderzoeken diepgaand waarom de kloof tussen rijk en arm steeds groter wordt en welke onderliggende factoren hieraan ten grondslag liggen.

Hoe verwarrender onze wereld wordt, des te groter het verlangen naar richting. En dat is precies wat Gabriël van den Brink in zijn nieuwe duiding van de menselijke evolutie beoogt. Met een magistrale blik overziet hij vele vormen van menselijk handelen, te beginnen bij lichamelijke, zoals voeden, vechten en zich voortplanten, die we met andere primaten gemeen hebben, tot meer geestelijke, zoals spreken, geloven en schilderen, die alleen bij mensen voorkomen.